Tijd voor een nieuw verslag

Wat gaat de tijd toch snel!!
Ongeveer 6 weken geleden schreef ik mijn eerste blog over dat ik net was aangekomen in Suriname en nu ben ik alweer over de helft van mijn reis.

De bedoeling was om ongeveer iedere week wat te schrijven, maar omdat ik het steeds druk heb met van alles en nog wat hier is dat niet gelukt. Daarom wordt dit vast een extra lang verhaal over alles wat ik hier gedaan heb tot nu toe.

Na het eerste weekend met allemaal nieuwe indrukken begon op maandag onze stage. Lekker om 06:00 opstaan om vervolgens om 07:00 op stage te zijn, dat was wel even wennen. Gelukkig hadden we er allemaal veel zin in, dus dat maakte het wat minder erg. Eenmaal op stage aangekomen begon het met de vlaggenparade. Het volkslied wordt dan gezongen met de hele school en de vlag wordt gehesen. Een soort weekopening dus. Hierna moesten we wachten tot de directrice ons zou komen vertellen wat de bedoeling was en in welke klas we terecht zouden komen. Na een tijdje wachten werden we warm ontvangen en allemaal in onze klas gebracht. Ik loop stage bij juf Robenia, in klas 1 oftewel groep 3. Tijdens de eerste week heb ik vooral meegekeken hoe het onderwijs nou in elkaar zit op school en wat ik daar als leerkracht mee kan. Wat vooral opvallend is, is dat er erg veel klassikaal wordt gedaan. In Nederland is dat stukken minder. Ook de omgang met de kinderen gaat wel anders. Er wordt veel in de gebiedende wijs gesproken, waardoor dingen snel hard overkomen. Dit was de eerste twee week wel even wennen, maar op een gegeven moment wordt het ook voor mij 'normaal'. Verder ben ik heel blij met mijn klas. Ik heb een ontzettend gezellige groep kinderen waarmee ik het zeker nog wel 5 weken volhoud hier!
Naast stage lopen doen we hier natuurlijk nog veel meer. We wonen inmiddels met zes mensen hier in huis. We waren met acht, maar helaas zijn Tonnie en Ria inmiddels weer naar Nederland. Het huis is heel gezellig en samen eten we vaak ergens of drinken we een cocktail. Prima uit te houden dus. Met Cindy , Siety en Vera ben ik naar de viering van onafhankelijksdag geweest aan de overkant van de rivier. Daar hebben we de president Desi Bouterse gezien. Dat was natuurlijk wel een happening. Daarna nog een happening, want het was zo druk dat we geen taxi naar huis konden regelen en het werd al donker. Thank god kregen we, na al een stuk gelopen te hebben, een lift van een jongen die ook naar de stad moest.
Het uitgaan hier is top. De sfeer is gezellig en de feestjes zijn goed. Inmiddels al vaak wat dansjes gedaan hier en wat dat betreft mis ik Groningen niet hoor, haha. Soms mis ik het wel, de mensen die je daar om je heen hebt en je eigen spullen. Maar dan kijk je hier even om je heen en dan wordt je spontaan weer gelukkig van de mooie omgeving en het weer hier.
Twee weken geleden zijn m'n ouders hier aangekomen. Dat was wel heel fijn, want de feestdagen voelden zo toch iets meer als thuis. Ook zijn we vorige week samen de jungle in geweest voor een trip. in één woord: WAUW! Dat was echt heel gaaf. We verbleven drie dagen op een eiland ongeveer vijf uur van Paramaribo vandaan. Aapjes, vlinders, hagedissen noem maar op. Ohja en nog kaaimannen gespot in het donker op de rivier. In het binnenland is de natuur zó mooi hier. Echt een aanrader om een keer de jungle in te gaan, dat moet je een keer hebben meegemaakt!
Na deze trip was het tijd voor de jaarwisseling. Iets wat hier in Suriname enorm gevierd wordt. 'S middags ga je naar de stad waar tussen 12:00 en 13:00 de pagara's worden afgestoken. Dat zijn '14 miljoenklappers'. Heel bizar om te zien hoeveel mensen daar op af komen en hoe heerlijk de sfeer is. Ook is er overal in het centrum muziek en danst iedereen door de straten heen. Dit mag van mij ook wel in Nederland ieder jaar.
Op 1 januari besloten Cindy, Siety en ik het nieuwe jaar nog maar eens goed in te luiden met een feestje in club Euphoria, waar the Partysquad kwam optreden. Dit maakte het begin van 2017 even een stukje mooier.
Ten slotte hebben we gisteren een dolfijnentour gedaan en ook echt veel dolfijnen kunnen spotten, zooooo tof! Na een tijdje kon ik geen dolfijn meer zien, doordat ik misselijk werd van het varen maar dat maakte het niet minder bijzonder. Ohja, op weg naar de vertrekplaats van de boot ook Freek Vonk nog even gespot vanuit de taxi. Dat moest natuurlijk ook even gemeld worden.
Ik denk dat dit het tot nu toe wel was. Nu zijn jullie weer even op de hoogte van mijn leventje hier in Su. En als je meer wilt weten mag je altijd berichten natuurlijk.

Liefssssss